تفاوت خمیر لیفینگ و نان لیفینگ

تفاوت خمیر لیفینگ و نان لیفینگ

در این نوشتار، تمرکز ما بر بررسی خمیر لیفینگ (ورقه‌ای) و خمیر نان لیفینگ (غیر ورقه‌ای) خواهد بود؛ دو نوع از پیگمنت‌های آلومینیومی که کاربرد گسترده‌ای در صنایع مختلف، به‌ویژه صنعت ساخت‌وساز دارند. هدف ما آشنایی بیشتر با خمیر لیفینگ، ویژگی‌ها، تفاوت‌ها و موارد استفاده آن در مقایسه با نوع غیر ورقه‌ای است. خمیر لیفینگ به دلیل ساختار خاص و بازتاب نور بالا، در بسیاری از پوشش‌های تزئینی و صنعتی به کار می‌رود. اگر به دانستن تفاوت خمیر لیفینگ و نان لیفینگ و جزئیات بیشتر درباره این مواد و نقش آن‌ها در تولید رنگ‌ها، پوشش‌ها یا سایر محصولات صنعتی علاقه‌مند هستید، مطالعه ادامه این مطلب را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

خمیر لیفینگ و خمیر نان لیفینگ چیست؟

خمیر لیفینگ و خمیر نان لیفینگ دو نوع پرکاربرد از پیگمنت‌های آلومینیومی هستند. خمیر لیفینگ نوعی خمیر نیمه‌ غلیظ و آماده‌ی مصرف است که حاوی ذرات فلزی (مانند طلا، نقره یا مس) بوده و بافتی کرمی دارد. این خمیر به‌راحتی با قلم‌مو، اسفنج یا حتی انگشت روی سطوح قابل اجراست و برای ایجاد افکت‌های بافت‌دار، خطوط برجسته، جزئیات ریز و تکمیل آثار هنری یا قاب‌ها و لوازم تزئینی بسیار مناسب است. از سوی دیگر، خمیر نان لیفینگ واژه‌ای ترکیبی و تا حدی نادرست است، چرا که «نان لیفینگ» در اصل به ورق‌های بسیار نازک فلزی گفته می‌شود و به صورت خمیر وجود ندارد. با این حال، برخی افراد ممکن است به اشتباه به چسب مخصوص نان لیفینگ (مانند چسب گِل‌سایز یا ورق‌چسب) یا حتی ترکیب خمیر و نان، عنوان «خمیر نان لیفینگ» بدهند. به‌طور خلاصه، خمیر لیفینگ یک ماده مستقل و آماده است، در حالی‌که نان لیفینگ نیازمند چسب مخصوص و مهارت بالاتر برای اجراست. شناخت این تفاوت‌ها در انتخاب ابزار مناسب پروژه بسیار مؤثر است.

روش ساخت خمیر لیفینگ و نان لیفینگ

زمانی که رنگ‌های دارای ذرات آلومینیومی بر سطحی اعمال می‌شوند، شکل و محل قرارگیری این ذرات نقش تعیین‌کننده‌ای در نوع خمیر فلزی به‌کاررفته دارد. اگر این ذرات عمدتاً روی لایه بیرونی رنگ قرار بگیرند، خمیری به‌دست می‌آید که به آن «لیفینگ» گفته می‌شود. در صورتی که ذرات درون لایه رنگ به‌صورت یکنواخت پخش شوند، خمیر به‌دست‌ آمده از نوع «نان لیفینگ» خواهد بود.
ساخت خمیر لیفینگ با استفاده از حل‌کردن ذرات فلزی آلومینیومی در یک حلال خاص آغاز می‌شود. این ذرات معمولاً از آلومینیوم تشکیل شده‌اند و پوششی از مواد چرب‌کننده یا اکسیدکننده مانند لایه‌ای نازک اطراف آن‌ها را فرا می‌گیرد.
برای ساخت این خمیرها، ترکیبی از پودر آلومینیوم، روغن‌های صنعتی و اسیدهایی مانند اولئیک یا استئاریک اسید وارد آسیاب‌های مرطوب شده و پس از خرد شدن، ذرات تولیدشده به کمک سرندهای مکانیکی بر اساس اندازه جداسازی می‌شوند.
تفاوت میان لیفینگ و نان لیفینگ، به نوع حلال مصرفی و تأثیر آن بر رفتار ترشوندگی پیگمنت‌ها برمی‌گردد. اگر حلال خاصیت ترشوندگی ذرات را کاهش دهد، ذرات آلومینیوم روی سطح فیلم رنگ متمرکز می‌شوند و خمیر لیفینگ حاصل می‌شود. در حالی‌ که اگر حلال موجب افزایش قابلیت ترشوندگی شود، ذرات به‌صورت یکنواخت در بافت رنگ پخش شده و محصول نهایی نان لیفینگ خواهد بود. در خمیر نان لیفینگ معمولاً از اسیدهای چرب غیراشباع مانند اولئیک اسید برای تثبیت بهتر استفاده می‌شود.
خمیر لیفینگ به دلیل انعکاس نور زیاد و سطح براق خود، بیشتر برای رنگ‌آمیزی نماهای ساختمانی و پوشش‌های محافظ صنعتی مناسب است. در مقابل، نان لیفینگ با قابلیت ایجاد طیف رنگی متالیک و خواص چسبندگی بالا، کاربرد گسترده‌ای در صنایع خودروسازی، رنگ‌های پایه و سایر زمینه‌های نیازمند مقاومت مکانیکی بالا دارد.

جمع بندی

خمیر لیفینگ و نان لیفینگ دو نوع پیگمنت آلومینیومی متفاوت هستند که در کاربرد و ساختار با هم تفاوت دارند؛ خمیر لیفینگ، ماده‌ای نیمه‌غلیظ و آماده استفاده با ذرات فلزی ورقه‌ای است که به‌راحتی روی سطوح مختلف قابل اعمال بوده و برای ایجاد افکت‌های برجسته و بافت‌دار مناسب است، در حالی که نان لیفینگ به صورت ورق‌های نازک فلزی عرضه شده و نیازمند چسب مخصوص و مهارت بیشتر برای اجرای پوشش‌های صاف و براق است. تفاوت اصلی آن‌ها در نحوه پخش ذرات فلزی در رنگ و نوع حلال مصرفی است که منجر به خواص نوری و کاربردهای متمایز در صنایع هنری، ساختمانی و خودروسازی می‌شود.

منبع: آداک فلز کاوه